Neden-Sonuç ilişkisi

Günlük yaşamımızda bir eylemi gerçekleştirmemizin her zaman bir amacı vardır. Doymak için yemek yemek, dinlenmek için uyumak, para kazanmak için işe gitmek yada canımız sıkıldığında yürüyüş yapmak gibi...

 Otizmli bir çocuğun kendi dünyasında her şeyin bir nedeni yada sonucu olmayabilir. Yani otizmli bir çocuk üşüdüğünü idrak edemediği için hırkasını giyme gereği hissetmez, yada parayla neler yapıldığını bilmediği için çalışma gereği hissetmez. 

Bu durum otizmli bireylerin toplumla buluştuğu durumlarda fazlaca sorun yaratabilir.

Ebeveynler olarak bizlerin otizmli çocuklarımıza diğer çocuklara göre +1 çabayla bıkmadan sıkılmadan neden-sonuç ilişkisini anlatmamız gerekebilir.

Örneğin; -üşümemek için montunu giymelisin! -yağmur yağıyor, şemsiyemizi açmalıyız!

-ayakkabının bağı çözülmüş, düşebilirsin! gibi açıklayıcı, kısa , öz ve içinde neden sonuç ilişkisi bulunan cümleler kullanmalıyız. Bu davranışımız çocuğumuzun bir  eylemi gerçekleştirirken sebebini de bilmesini sağlayacaktır.